Pinsa, choć mniej znana niż klasyczna pizza, ma swoje korzenie w starożytnej kuchni rzymskiej. To tradycyjne danie było przygotowywane już przez starożytnych Rzymian, a jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa pinsere, co oznacza „rozciągać” lub „rozgniatać”. W odróżnieniu od pizzy, ciasto na pinsę jest lżejsze, bardziej chrupiące na zewnątrz, a jednocześnie miękkie i puszyste w środku. Sekretem tego dania jest długie wyrastanie ciasta oraz specjalna mieszanka mąk: pszennej, ryżowej i sojowej. Dzięki temu pinsa ma wyjątkową strukturę, która odróżnia ją od klasycznej pizzy. Oliwa z oliwek, jak w przypadku wielu włoskich dań, pełni tutaj istotną rolę, nadając ciastu dodatkową elastyczność i smak. Pinsa to doskonała alternatywa dla tradycyjnej pizzy, idealna zarówno na obiad, jak i na spotkania z przyjaciółmi.
Składniki
Do przygotowania klasycznej pinsy potrzebujesz:
Ciasto:
400 g mąki pszennej typu „00”
100 g mąki ryżowej
50 g mąki sojowej (lub mąki ziemniaczanej)
400 ml zimnej wody
1 łyżeczka soli
10 g świeżych drożdży (lub 5 g suchych drożdży)
2 łyżki oliwy z oliwek extra virgin
Dodatki (do wyboru):
passata pomidorowa
mozzarella, burrata lub inne ulubione sery
świeże pomidorki koktajlowe
szynka parmeńska, salami, lub inne wędliny
świeża bazylia
rukola
oliwa z oliwek do skropienia
Przygotowanie
Przygotowanie ciasta
W dużej misce wymieszaj wszystkie trzy rodzaje mąki: pszenną, ryżową i sojową. Dodaj sól i drożdże. Powoli dolewaj zimną wodę, mieszając całość drewnianą łyżką lub rękami, aż wszystkie składniki się połączą. Na koniec dodaj oliwę z oliwek i wyrabiaj ciasto, aż będzie gładkie i elastyczne. Ciasto na pinsę jest dość wilgotne, dlatego nie trzeba go mocno ugniatać. Przykryj miskę folią spożywczą i odstaw na 24 godziny do lodówki, aby ciasto mogło powoli fermentować.
Wyrastanie ciasta
Po wyjęciu ciasta z lodówki, pozwól mu osiągnąć temperaturę pokojową przez około 2 godziny. Ciasto powinno podwoić swoją objętość i stać się bardzo elastyczne. Wyjmij ciasto na lekko posypaną mąką powierzchnię i delikatnie rozciągnij w owalny lub prostokątny kształt – to charakterystyczny dla pinsy sposób formowania, różniący się od okrągłej pizzy.
Pieczenie ciasta
Rozgrzej piekarnik do 250°C, a jeśli masz kamień do pieczenia pizzy, umieść go wcześniej w piekarniku. Delikatnie przenieś rozciągnięte ciasto na blachę lub kamień. Piecz samą bazę ciasta przez około 5-7 minut, aż zacznie się lekko rumienić.
Dodanie dodatków
Po wstępnym podpieczeniu ciasta, dodaj swoje ulubione składniki. Tradycyjnie pinsa podawana jest z pomidorami, mozzarellą, szynką parmeńską lub świeżymi warzywami. Nałóż passatę pomidorową, mozzarellę i inne dodatki według uznania. Piecz przez kolejne 7-10 minut, aż ser się roztopi, a brzegi ciasta będą chrupiące.
Serwowanie
Po wyjęciu z piekarnika skrop pinsę odrobiną oliwy z oliwek i dodaj świeże liście bazylii lub rukolę. Podawaj na gorąco, od razu po upieczeniu. Możesz również podać ją na zimno, jako przekąskę, zwłaszcza jeśli przygotowujesz pinsę z wędlinami lub warzywami.
Rola oliwy z oliwek w pinsie
Oliwa z oliwek extra virgin odgrywa w przygotowaniu pinsy kluczową rolę. Dodawana do ciasta, poprawia jego elastyczność i strukturę, sprawiając, że jest delikatne w środku, ale chrupiące na zewnątrz. Ponadto, oliwa z oliwek wzbogaca smak ciasta, nadając mu charakterystyczny, śródziemnomorski aromat. Skropienie gotowej pinsy oliwą przed podaniem to typowy włoski akcent, który podkreśla świeżość składników, takich jak pomidory, mozzarella czy bazylia. Oliwa z oliwek nie tylko dodaje smaku, ale także poprawia jakość całej potrawy, nadając jej wyjątkowy charakter.
Podsumowanie
Pinsa to wyjątkowa wersja pizzy, która wyróżnia się swoją lekką, chrupiącą strukturą i prostotą składników. Dzięki długiemu procesowi wyrastania ciasta i wykorzystaniu mieszanki mąk, pinsa jest lżejsza od tradycyjnej pizzy, a jednocześnie niezwykle smaczna. Oliwa z oliwek, jako kluczowy składnik ciasta i wykończenia, nadaje potrawie wyjątkowy smak i strukturę. To danie, które doskonale sprawdzi się zarówno na codzienny obiad, jak i na specjalne okazje. Pinsa, mimo swojej starożytnej historii, świetnie wpisuje się we współczesne trendy kulinarne, łącząc tradycję z nowoczesnymi technikami przygotowania.
